🔹مصوبه شرط تحصیلی شهردار شدن در ظاهر با هدف ارتقای حکمرانی شهری تصویب شده، اما بر این فرض ساده استوار است که مدیریت شهر پیش از هر چیز به رشته دانشگاهی مرتبط وابسته است. این نگاه، شهر را به یک پروژه فنی تقلیل میدهد، در حالی که شهر پدیدهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی است و اداره آن فراتر از دانش تخصصی مهندسی یا شهرسازی معنا پیدا میکند.
🔹در ادبیات مدیریت و تجربه جهانی، موفقیت مدیران شهری بیش از آنکه به مدرک تحصیلی وابسته باشد، به توان تصمیمگیری، مدیریت تعارضات، هماهنگسازی نهادها، اداره منابع انسانی و داشتن نگاه کلان بستگی دارد. تجربه مدیریت شهری ایران نیز نشان میدهد مدیران با مدارک نامرتبط اما توان اجرایی بالا میتوانند موفق باشند و در مقابل، تخصص فنی بدون مهارت رهبری الزاماً کارآمد نیست.
🔹مسئله اصلی مدیریت شهری، نبود نظام شفاف ارزیابی، پاسخگویی و عزل مدیران ناکارآمد است. جایگزین کردن این خلأ با فیلتر مدرک تحصیلی، حذف سرمایه انسانی و تضعیف کیفیت مدیریت شهر را به همراه دارد.
