🔹 ایران تاکنون یک سند همکاری ۲۵ ساله با چین و یک سند توافق جامع با روسیه منعقد و در راستای اجرایی کردن آن گامهایی برداشته است؛ اما به نظر میرسد به جای توافقات جامع، نیاز به همکاری در موضوعات و چارچوبهای مشخص هستیم.
🔹 ایجاد مسیر ارتباطی و حمل و نقلی جایگزین بین ایران و روسیه برای توسعه تجارت بین دو کشور ضروری است؛ تکمیل کریدور شمال- جنوب علاوه بر اینکه منجر به دسترسی آسانتر روسیه به آبهای آزاد و اقیانوس هند میشود، مسیری پایدار برای تامین بخشی از کالاهای اساسی مورد نیاز کشور را تامین خواهد کرد.
🔹 چین بازیگر اصلی برنامه تامین پنلهای خورشدیدی است، باتوجه به اینکه در حال حاضر عمده صادرات نفت ایران به چین انجام میشود، این کشور میتواند مبدا خریدهای عمده ایران هم باشد و در این حالت نیاز ایران به استفاده از کانال غیررسمی و تحریم پذیر درهم امارت از بین خواهد رفت.
