🔹در روزهای اخیر، شبکه‌های اجتماعی مملو از تصاویری شده است که پرآبی نسبی برخی سدهای تهران را به رخ می‌کشند. این تصاویر، که عمدتاً توسط برخی از شهروندان رهگذر تهیه و بارگذاری شده‌اند، با روایتی همراه‌اند که دولت را متهم می‌کند به «اغراق عامدانه در بحران آب» با هدف سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی‌های مدیریتی.
🔹تصاویر منتشرشده از سدهای تهران، هرچند ممکن است در لحظه «زیبا» و «آرامش‌بخش» به‌نظر برسند، اما در تحلیل وضعیت آبی یک کلانشهر، تنها به اندازه‌ی یک قطعه کوچک از یک پازل بزرگ اهمیت دارند. متخصصان منابع آب به‌درستی هشدار می‌دهند که حجم ذخیره‌شده پشت سدها، شاخصی ناقص و در بسیاری مواقع گمراه‌کننده برای ارزیابی کلی وضعیت بحران چندلایه آب است.
🔹تلاش برای تقلیل دادن بحران آب به یک «توطئه رسانه‌ای دولت» نه‌تنها ناپخته و عوامانه، بلکه خطرناک است. این رویکرد، به جای روشنگری واقعی، به نوعی نگاه ضدروشنفکری زیست‌محیطی دامن می‌زند و با تسری بی‌اعتمادی عمومی به حوزه‌هایی نظیر هواشناسی، مدل‌سازی اقلیمی، یا تصمیم‌سازی اضطراری دولت، بستر را برای بی‌اعتنایی خطرناک افکار عمومی به یکی از واقعی‌ترین بحران‌های زیستی کشور فراهم می‌کند.
