🔹تحولات ژئوپلیتیک قفقاز جنوبی در ماه‌های گذشته شتاب گرفته و در رأس این تحرکات، پیشنهاد آمریکا برای اجارهٔ ۱۰۰ سالهٔ «کریدور زنگزور» به چشم می‌خورد؛ گذرگاهی به‌ظاهر تجاری، اما در واقع محل برخورد منافع امنیتی، سیاسی و اقتصادی قدرت‌های بزرگ.
🔹کریدور زنگزور که قرار است نخجوان را به جمهوری آذربایجان از طریق سیونیک در ارمنستان متصل کند، حالا به صحنهٔ تازه‌ای برای اجرای راهبرد مهار ایران تبدیل شده است. ایران که با این طرح به‌شدت مخالف است، آن را تهدیدی مستقیم علیه امنیت ملی خود تلقی می‌کند؛ چرا که این کریدور می‌تواند حلقهٔ نفوذ غرب در مرزهای شمالی‌اش را کامل کند.
🔹به عبارت دیگر، آمریکا با بهره‌گیری از یک شرکت خصوصی و پوشش دیپلماتیک، در تلاش است پایگاه راهبردی جدیدی را دقیقاً در مجاورت مرزهای شمالی ایران بنا کند؛ پایگاهی که می‌تواند در آیندهٔ نه‌چندان دور به مرکز عملیات‌های اطلاعاتی و مهار اقتصادی ایران بدل شود.
🔹برای ایران، این تنها یک گذرگاه جاده‌ای نیست؛ بلکه مسئله‌ای حیاتی است. استقرار احتمالی شرکت‌ها یا نهادهای امنیتی غربی در حاشیهٔ مرزهای شمالی کشور می‌تواند مسیرهای سنتی تجارت، حمل‌ونقل و حتی تحرکات نظامی ایران را تحت‌نظر بگیرد.
